บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
{๑๕๓} ทุติยสิกฺขาปเท ฯ ปริยาเยนาติ วาเรน ปฏิปาฏิยาติ อตฺโถ ฯ อธิเจตโสติ อธิจิตฺตวโต สพฺพจิตฺตานํ อธิเกน อรหตฺตผลจิตฺเตน สมนฺนาคตสฺสาติ อตฺโถ ฯ อปฺปมชฺชโตติ นปฺปมชฺชโต ฯ อปฺปมาเทน กุสลานํ ธมฺมานํ สาตจฺจกิริยาย สมนฺนาคตสฺสาติ วุตฺตํ โหติ ฯ มุนิโนติ โย มุนาติ อุโภ โลเก มุนิ เตน ปวุจฺจตีติ เอวํ อุภยโลเก มุนเนน วา โมนํ วุจฺจติ าณํ เตน าเณน สมนฺนาคตตฺตา วา ขีณาสโว มุนิ นาม วุจฺจติ ตสฺส มุนิโน ฯ โมนปเถสุ สิกฺขโตติ อรหตฺตญฺาณสงฺขาตสฺส โมนสฺส ปเถสุ สตฺตตฺตึสโพธิปกฺขิยธมฺเมสุ ตีสุ วา สิกฺขาสุ สิกฺขโต ฯ อิทญฺจ ปุพฺพภาคปฏิปทํ คเหตฺวา วุตฺตํ ฯ ตสฺมา เอวํ ปุพฺพภาเค สิกฺขโต อิมาย สิกฺขาย มุนิภาวํ ปตฺตสฺส มุนิโนติ เอวเมตฺถ อตฺโถ ทฏฺพฺโพ ฯ โสกา น ภวนฺติ ตาทิโนติ ตาทิสสฺส ขีณาสวมุนิโน อพฺภนฺตเร อิฏฺวิโยคาทิวตฺถุนา โสกา น สนฺติ ฯ อถวา ตาทิโนติ ตาทิลกฺขณสมนฺนาคตสฺส เอวรูปสฺส มุนิโน โสกา น ภวนฺตีติ อยมฺเปตฺถ อตฺโถ ฯ อุปสนฺตสฺสาติ ราคาทีนํ อุปสเมน อุปสนฺตสฺส ฯ สทา สตีมโตติ สติเวปุลฺลปฺปตฺตตฺตา นิจฺจกาลํ สติยา อวิรหิตสฺส ฯ อากาเส อนฺตลิกฺเขติ อนฺตลิกฺขสงฺขาเต อากาเส น กสิณุคฺฆาฏิเม น รูปปริจฺเฉเท ฯ จงฺกมติปิ ติฏฺติปีติ ตาสํ ภิกฺขุนีนํ กถํ สุตฺวา อิมา ภิกฺขุนิโย มํ เอตฺตกเมว--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๗๒.
อยํ ชานาตีติ อวมญฺนฺติ หนฺทาหํ ทานิ เอตาสํ อตฺตโน อานุภาวํ ทสฺเสมีติ ธมฺมพหุมานํ อุปฺปาเทตฺวา อภิญฺาปาทกํ จตุตฺถชฺฌานํ สมาปชฺชิตฺวา วุฏฺาย เอวรูปํ อิทฺธิปาฏิหิริยํ ทสฺเสสิ อากาเส อนฺตลิกฺเข จงฺกมติปิ ฯเปฯ อนฺตรา ปิธายตีติ ฯ ตตฺถ อนฺตรา ปิธายตีติ อนฺตรธายติปิ อทสฺสนํปิ คจฺฉตีติ อตฺโถ ฯ ตญฺเว อุทานํ ภณติ อญฺญฺจ พหุํ พุทฺธวจนนฺติ เถโร กิร อตฺตโน ภาตุตฺเถรสฺส สนฺติเก ปทฺมํ ยถา โกกนุทํ สุคนฺธํ ปาโต สิยา ผุลฺลมวีตคนฺธํ องฺคีรสํ ปสฺส วิโรจมานํ ตปนฺตมาทิจฺจมิวนฺตลิกฺเขติ อิมํ คาถํ อุทฺทิสาเปตฺวา จตฺตาโร มาเส สชฺฌายิ น จ ปคุณํ กาตุมสกฺกิ ฯ ตโต นํ เถโร อภพฺโพ ตฺวํ อิมสฺมึ สาสเนติ วิหารา นิกฺกฑฺฒาเปสิ ฯ โส โรทมาโน ทฺวารโกฏฺเก อฏฺาสิ ฯ อถ ภควา พุทฺธวิเนยฺยสตฺเต โอโลเกนฺโต ตํ ทิสฺวา วิหารจาริกญฺจรมาโน วิย ตสฺส สนฺติกํ คนฺตฺวา จูฬปนฺถก กสฺมา โรทสีติ อาห ฯ โส ตมตฺถํ อาโรเจสิ ฯ อถสฺส ภควา สุทฺธํ ปิโลติกขณฺฑํ ทตฺวา อิทํ รโชหรณนฺติ ปริมชฺชาหีติ อาห ฯ โส สาธูติ สมฺปฏิจฺฉิตฺวา อตฺตโน นิวาสนฏฺาเน นิสีทิตฺวา ตสฺส เอกมนฺตํ ปริมชฺชิ ฯ ตํ ปริมชฺชิตฏฺานํ กาฬกมโหสิ ฯ โส เอวํ ปริสุทฺธํปิ นาม วตฺถํ อิมํ อตฺตภาวํ นิสฺสาย กาฬกํ ชาตนฺติ สํเวคํ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๗๓.
ปฏิลภิตฺวา วิปสฺสนํ อารภิ ฯ อถสฺส ภควา อารทฺธวิริยภาวํ ตฺวา อธิเจตโสติ อิมํ โอภาสคาถํ อภาสิ ฯ เถโร คาถาปริโยสาเน อรหตฺตํ ปาปุณิ ฯ ตสฺมา เถโร ปกติยาว อิมํ คาถํ มมายติ ฯ โส ตํ อิมิสฺสา คาถาย มมายนภาวํ ชานาเปตุํ ตํเยว ภณติ อญฺญฺจ อนฺตรนฺตรา อาหริตฺวา พหุํ พุทฺธวจนํ ฯ เตน วุตฺตํ ตญฺเว อุทานํ ภณติ อญฺญฺจ พหุํ พุทฺธวจนนฺติ ๑- ฯ {๑๕๖} เอกโต อุปสมฺปนฺนายาติ ภิกฺขุนีสงฺเฆ อุปสมฺปนฺนาย ฯ ภิกฺขุสงฺเฆ ปน อุปสมฺปนฺนํ โอวทนฺตสฺส ปาจิตฺติยํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ อิทํปิ จ ปทโสธมฺมสมุฏฺานเมว ฯ อตฺถงฺคตสิกฺขาปทํ ทุติยํ ฯอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้า ๓๗๑-๓๗๓. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=7821&modeTY=1&pagebreak=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=7821&modeTY=1&pagebreak=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=424 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=2&A=9508 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=4939 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=4939 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ http://84000.org/tipitaka/read/?index_2
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]