ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

                       ๔. มนาปทายีสุตฺตวณฺณนา
     [๔๔] จตุตฺเถ อุคฺโคติ คุเณหิ อุคฺคตตฺตา เอวํลทฺธนาโม. สาลปุปฺผกํ
ขาทนียนฺติ  จตุมธุรโยชิเตน สาลิปิฏฺเฐน กตํ สาลปุปฺผสทิสํ ขาทนียํ. ตญฺหิ
ปญฺญายมานํ วณฺฏปตฺตเกสรํ กตฺวา ชีรกาทิสมฺภารยุตฺเต สปฺปิมฺหิ ปจิตฺวา
สปฺปิมฺปิ วินิวฏฺเฏตฺวา ๒- โกลุมฺเพ ปูเรตฺวา คนฺธวาสํ คาหาเปตฺวา สชฺชิตฺวา ๓-
ฐปิตํ โหติ. ตสฺส ๔- ยาคุํ ปิวิตฺวา นิสินฺนสฺส ภควโต อนฺตราภตฺเต ทาตุกาโม
เอวมาห. ปฏิคฺคเหสิ ภควาติ เทสนามตฺตเมตํ, อุปาสโก ปน ตํ ภควโต จ
ปญฺจนฺนญฺจ ภิกฺขุสตานํ อทาสิ. ยถา จ เอตํ, เอวํ สูกรมํสาทีนิปิ. ตตฺถ
สมฺปนฺนโกลกนฺติ สมฺปนฺนพทรํ. สูกรมํสนฺติ มธุรรเสหิ พทเรหิ สทฺธึ
ชีรกาทิสมฺภาเรหิ โยเชตฺวา ปกฺกํ เอกสํวจฺฉริกํ สูกรมํสํ. นิพฺพตฺตเตลกนฺติ ๕-
วินิวตฺติตเตลํ. นาลิยสากนฺติ สทฺธึ สาลิปิฏฺเฐน มทฺทิตฺวา  ชีรกาทิสํยุตฺเต
สปฺปิมฺหิ ปจิตฺวา จตุมธุเรน โยเชตฺวา วาสํ คาหาเปตฺวา ฐปิตํ นาฬิยสากํ. ๖- เนตํ
ภควโต กปฺปตีติ เอตฺถ อกปฺปิยํ อุปาทาย กปฺปิยมฺปิ น กปฺปตีติ วุตฺตํ,
เสฏฺฐี ปน สพฺพํปิ ตํ อาหราเปตฺวา ราสึ กตฺวา ยํ ยํ อกปฺปิยํ, ตํ ตํ
อนฺตราปณํ ปหิณิตฺวา กปฺปิยํ อุปโภคปริโภคภณฺฑํ อทาสิ. จนฺทนผลกํ นาติมหนฺตํ
ทีฆโต อฑฺฒเตยฺยรตนํ, ติริยํ ทิยฑฺฒรตนํ, สารวรภณฺฑตฺตา ปน มหคฺฆํ อโหสิ.
ภควา ตํ ปฏิคฺคเหตฺวา ขณฺฑาขณฺฑิกํ เฉทาเปตฺวา ภิกฺขูนํ อญฺชนปึสนตฺถาย
ทาเปสิ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อตฺถสฺส อภิสมาคเมน  ฉ.ม. สปฺปึ วินิวตฺเตตฺวา  ฉ.ม. ปิทหิตฺวา
@ลญฺเฉตฺวา   ฉ.ม. ตํ โส   สี. นิพทฺธเตลกนฺติ   ก. นาฬิยาสากนฺติ
@ ฉ.ม. นาลิยสากํ
     อุชุภูเตสูติ กายวาจาจิตฺเตหิ อุชุเกสุ. ฉนฺทสาติ เปเมน. จตฺตนฺติอาทีสุ
ปริจฺจาควเสน จตฺตํ. มุตฺตจาคตาย มุตฺตํ. อนเปกฺขจิตฺตตาย จิตฺเตน น อคฺคหิตนฺติ
อนคฺคิตํ. ๑- เขตฺตูปเมติ วิรุหนฏฺเฐน เขตฺตสทิเส.
     อญฺญตรํ มโนมยนฺติ สุทฺธาวาเสสุ เอกชฺฌานมเนน ๒- นิพฺพตฺตํ เทวกายํ.
ยถาธิปฺปาโยติ ยถาชฺฌาสโย. อิมินา กึ ปุจฺฉติ? ตสฺส กิร มนุสฺสกาเล อรหตฺตตฺถาย
อชฺฌาสโย อโหสิ, ตํ ปุจฺฉามีติ ปุจฺฉติ. เทวปุตฺโตปิ อรหตฺตปฺปตฺตตาย ตคฺฆ
เม ภควา ยถาธิปฺปาโยติ อาห. ยตฺถ ยตฺถูปปชฺชตีติ ตีสุ วา กุลสมฺปตฺตีสุ ฉสุ วา
กามสคฺเคสุ ยตฺถ ยตฺถ อุปฺปชฺชติ, ตตฺถ ตตฺเถว ๓- ทีฆายุ ยสวา โหตีติ. ปญฺจมํ


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้า ๒๕-๒๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=562&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=562&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=44              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=22&A=1110              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=1125              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=1125              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]