อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลีอักษรไทย
 องฺ.อ. (มโนรถ.๓)

                        ๒. อารภติสุตฺตวณฺณนา
     [๑๔๒] ทุติเย อารภติ จ วิปฺปฏิสารี จ โหตีติ อาปตฺติวีติกฺกมวเสน อารภติ เจว,
ตปฺปจฺจยา จ วิปฺปฏิสารี โหติ. เจโตวิมุตฺตึ ปญฺญาวิมุตฺตินฺติ อรหตฺตสมาธิญฺเจว
อรหตฺตผลญาณญฺจ. นปฺปชานาตีติ อนธิคตตฺตา น ชานาติ. อารภติ น วิปฺปฏิสารี
โหตีติ อาปตฺตึ อาปชฺชติ, วุฏฺฐิตตฺตา ปน น วิปฺปฏิสารี โหติ. น อารภติ
วิปฺปฏิสารี โหตีติ สกึ อาปตฺตึ อาปชฺชิตฺวา ตโต วุฏฺฐาย ปจฺฉา กิญฺจาปิ
นาปชฺชติ, วิปฺปฏิสารํ ปน วิโนเทตุํ น สกฺโกติ. น อารภติ น วิปฺปฏิสารี โหตีติ
น เจว อาปตฺตึ อาปชฺชติ,  น จ วิปฺปฏิสารี โหติ. ตญฺจ
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อธิมุจฺจิตา  ๒ สี. อาทิยฺยมุโขติ วุตฺโต, ม. อาทิยนมุโขติ อตฺโถ
@๓ ฉ.ม. อาเธยฺยมุโขติ  ๔ ฉ.ม. ปฏิพาเหตฺวา
เจโตวิมุตฺตึ ฯเปฯ นิรุชฺฌนฺตีติ อรหตฺตํ ปน อปฺปตฺโต โหติ. ปญฺจมนเยน
ขีณาสโว กถิโต.
     อารภชาติ ๑- อาปตฺติวีติกฺกมสมฺภวา. วิปฺปฏิสารชาติ วิปฺปฏิสารโต ชาตา.
ปวฑฺฒนฺตีติ ปุนปฺปุนํ อุปฺปชฺชเนน วฑฺฒนฺติ. อารภเช อาสเว ปหายาติ
วีติกฺกมสมฺภเว อาสเว อาปตฺติเทสนาย วา อาปตฺติวุฏฺฐาเนน วา ปชหิตฺวา.
ปฏิวิโนเทตฺวาติ สุทฺธนฺเต ฐิตภาวปฺปจฺจเวกฺขเณน นีหริตฺวา. จิตฺตํ ปญฺญญฺจ
ภาเวตูติ วิปสฺสนาจิตฺตญฺจ ตํสมฺปยุตฺตปญฺญญฺจ ภาเวตุ. เสสํ อิมินา อุปาเยเนว
เวทิตพฺพนฺติ.

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้า ๕๕-๕๖.
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=1239&modeTY=2
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=1239&modeTY=2
             อ่านอรรถกถาแปลไทย :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=142
             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=22&A=3867
             พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=3884
             The Pali Tipitaka in Roman Character :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=3884
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒
http://84000.org/tipitaka/read/?index_22