ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

                       ๗. วจฺฉโคตฺตสุตฺตวณฺณนา
     [๕๘] สตฺตเม มหปฺผลนฺติ มหาวิปากํ. ธมฺมสฺส จ อนุธมฺมํ พฺยากโรนฺตีติ
เอตฺถ ธมฺโม นาม กถิตกถา, อนุธมฺโม นาม กถิตสฺส ปฏิกถนํ. สหธมฺมิโกติ
สการโณ สเหตุโก. วาทานุปาโตติ วาทสฺส อนุปาโต, อนุปตนํ ปวตฺตีติ อตฺโถ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ทุฏฺฐตฺตา        สี. วาปิตํ วาปิตํ
คารยฺหํ ฐานนฺติ ครหิตพฺพยุตฺตกํ การณํ. อิทํ วุตฺตํ โหติ:- โภตา โคตเมน วุตฺตา
สการณา วาทปฺปวตฺติ ๑- กิญฺจิปิ คารยฺหํ การณํ น อาคจฺฉตีติ. อถวา เตหิ
ปเรหิ วุตฺตา สการณา วาทปฺปวตฺติ กิญฺจิ คารยฺหการณํ น อาคจฺฉตีติ ปุจฺฉติ ๑-.
     อนฺตรายกโร โหตีติ อนฺตรายํ วินาสํ กิญฺจิ โลมกํ ๒- วิโลมกํ กโรติ.
ปาริปนฺถิโกติ ปนฺถทูหนโจโร. ๓- ขโต จ โหตีติ คุณขณเนน ขโต โหติ. อุปหโตติ
คุณูปฆาเตเนว อุปหโต.
     จนฺทนิกายาติ อสุจิกลลกูเป. โอฬิคลฺเลติ นิทฺธมนกลเล. โส จาติ โส สีลวาติ
วุตฺตขีณาสโว. สีลกฺขนฺเธนาติ สีลราสินา. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. เอตฺถ จ
วิมุตฺติญาณทสฺสนนฺติ ๔- วุจฺจติ ปจฺจเวกฺขณญาณํ, ตํ อเสกฺขสฺส ปวตฺตตฺตา
อเสกฺขนฺติ วุตฺตํ. อิตรานิ สิกฺขาปริโยสานปฺปตฺตตาย สยมฺปิ อเสกฺขาเนว. ตานิ จ
ปน โลกุตฺตรานิ, ปจฺจเวกฺขณญาณํ โลกิยํ.
     โรหิณีสูติ รตฺตวณฺณาสุ. สรูปาสูติ อตฺตโน วจฺฉเกหิ สมานรูปาสุ.
ปาเรวตาสูติ กโปตวณฺณาสุ. ทนฺโตติ นิพฺพิเสวโน. ปุงฺคโวติ อุสโภ. โธรโยฺหติ
ธุรวาโห. กลฺยาณชวนิกฺกโมติ กลฺยาเณน อุชุนา ชเวน สมนฺนาคโต ๕-. นาสฺส
วณฺณํ ปริกฺขเรติ อสฺส โคณสฺส สรีรวณฺณํ น อุปปริกฺขนฺติ, ธุรวหนกมฺมเมว
ปน อุปปริกฺขนฺติ, ยสฺมึ กสฺมิญฺจิ ชาติเยติ ยตฺถ กตฺถจิ กุเล ชาเต. ยาสุ กาสุจิ
เอตาสูติ เอตาสุ ขตฺติยาทิปฺปเภทาสุ ยาสุ กาสุจิ ชาตีสุ.
     พฺรหฺมจริยสฺส เกวลีติ พฺรหฺมจริยสฺส เกวเลน สมนฺนาคโต, ปริปุณฺณภาเวน
ยุตฺโตติ อตฺโถ. ขีณาสโว หิ สกลพฺรหฺมจารี นาม โหติ. เตเนตํ วุตฺตํ. ปนฺนภาโรติ
โอโรปิตภาโร, ๖- ขนฺธภารํ กิเลสภารํ กามคุณภารญฺจ โอโรเปตฺวา ฐิโตติ อตฺโถ.
@เชิงอรรถ: ๑-๑ สี. กจฺจิ คารยฺหํ การณํ อาคจฺฉติ นาคจฺฉตีติ ปุจฺฉติ
@ ฉ.ม. กิจฺฉลาภกํ, อิ. วิโลปํ   ม. ปนฺถทูสนโจโร     ฉ.ม.,อิ....ทสฺสนํ
@ ฉ.,อิ. คนฺตา          ม. โอหิตภาโร
กตกิจฺโจติ จตูหิ มคฺเคหิ กิจฺจํ กตฺวา ฐิโต. ปารคู สพฺพธมฺมานนฺติ สพฺพธมฺมา
วุจฺจนฺติ ปญฺจกฺขนฺธา ทฺวาทสายตนานิ อฏฺฐารส ธาตุโย, เตสํ สพฺพธมฺมานํ
อภิญฺญาปารํ ปริญฺญาปารํ ปหานปารํ ๑- ภาวนาปารํ สจฺฉิกิริยาปารํ
สมาปตฺติปารญฺจาติ ฉพฺพิธํ ปารํ คตตฺตา ปารคู. อนุปาทายาติ อคเหตฺวา. นิพฺพุโตติ
กิเลสสนฺตาปรหิโต. วิรเชติ ราคโทสโมหรชรหิเต.
     อวิชานนฺตาติ เขตฺตํ อชานนฺตา. ทุมฺเมธาติ นิปฺปญฺญา. อสฺสุตาวิโนติ
เขตฺตวินิจฺฉยสวเนน รหิตา. พหิทฺธาติ อิมมฺหา สาสนา พหิทฺธา. น หิ สนฺเต
อุปาสเรติ พุทฺธปจฺเจกพุทฺธขีณาสเว อุตฺตมปุริเส น อุปสงฺกมนฺติ. ธีรสมฺมเตติ
ปณฺฑิเตหิ สมฺมเต สงฺกถิเต. ๒- มูลขาตา ปติฏฺฐิตาติ อิมินา โสตาปนฺนสฺส สทฺธํ
ทสฺเสติ. กุเล วา อิธ ชายเรติ อิธ วา มนุสฺสโลเก ขตฺติยพฺราหฺมณเวสฺสกุเล
ชายนฺติ. อยเมว หิ ติวิธา กุลสมฺปตฺติ นาม. อนุปุพฺเพน นิพฺพานํ, อธิคจฺฉนฺตีติ
สีลสมาธิปญฺญาติ อิเม คุเณ ปูเรตฺวา อนุกฺกเมน นิพฺพานํ อธิคจฺฉนฺตีติ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้า ๑๕๙-๑๖๑. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=3643&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=3643&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=497              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=20&A=4227              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=4255              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=4255              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ http://84000.org/tipitaka/read/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]