ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลีอักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

                        ๔. เวปจิตฺติสุตฺตวณฺณนา
     [๒๕๐] จตุตฺเถ เวปจิตฺตีติ โส กิร อสุรานํ สพฺพเชฏฺฐโก. เยนาติ
นิปาตมตฺตํ นนฺติ ตํ. ๑- กณฺฐปญฺจเมหีติ ทฺวีสุ หตฺเถสุ ปาเทสุ กณฺเฐ
จาติ เอวํ ปญฺจหิ พนฺธเนหิ. ตานิ ปน นลินสุตฺตํ วิย มกฺกฏกสุตฺตํ วิย จ
จกฺขุสฺสาปาถํ อาคจฺฉนฺติ, อิริยาปถํ รุมฺหนฺติ ๒- เตหิ ปน จิตฺเตเนว พชฺฌติ.
จิตฺเตเนว มุจฺจติ. อกฺโกสตีติ โจโรสิ พาโลสิ มุโฬฺหสิ เถโนสิ โอฏฺโฐสิ
โคโณสิ คทฺรโภสิ เนรยิโกสิ ติรจฺฉานคโตสิ, นตฺถิ ตุยฺหํ สุคติ, ทุคฺคติเยว ตุยฺหํ
สุคติ, ทุคฺคติเยว ตุยฺหํ ปาฏิกงฺขาติ อิเมหิ ทสหิ อกฺโกสวตฺถูหิ อกฺโกสติ.
ปริภาสตีติ ชรสกฺก น ตฺวํ สพฺพกาลํ ชินิสฺสสิ, ยทา อสุรานํ ชโย ภวิสฺสติ,
ตทา ตํปิ เอวํ พนฺธิตฺวา อสุรภวนสฺส ทฺวาเร นิปชฺชาเปตฺวา โปถาเปสฺสามีติอาทีนิ
๓- วตฺวา ตชฺเชติ. สกฺโก วิชิตวิชโย น ตํ มนสิกโรติ, มหาปฏิคฺคหณํ
ปนสฺส มตฺถเก วิธุนนฺโต สุธมฺมํ เทวสภํ ปวิสติ เจว นิกฺขมติ จ. อชฺฌภาสีติ
"กึ นุ โข เอส สกฺโก อิมานิ ผรุสวจนานิ ภเยน ติติกฺขติ, อุทาหุ
อธิวาสนขนฺติยา สมนฺนาคตตฺตา"ติ วีมํสนฺโต อภาสิ.
     ทุพฺพลฺยา โนติ ทุพฺพลภาเวน นุ. ปฏิสํยุเชติ ปฏิสํยุชฺเชยฺย ปฏิปฺผเรยฺย.
ปภิชฺเชยฺยุนฺติ วิรชฺเชยฺยุํ. ปกุชฺเชยฺยุนฺติปิ ปาโฐ. ปรนฺติ ปจฺจตฺถิกํ. โย สโต
อุปสมฺมตีติ โย สติมา หุตฺวา อุปสมฺมติ, ตสฺส อุปสมํเยวาหํ พาลสฺส ปฏิเสธนํ
มญฺเญติ อตฺโถ. ยทา นํ มญฺญตีติ ยสฺมา ตํ มญฺเญติ. อชฺฌารุหตีติ
อชฺโฌตฺถรติ. โคว ภิยฺโย ปลายินนฺติ ยถา โคยูเถ ๔- ตาวเทว เทฺว คาโว
ยุชฺฌนฺเต โคคโณ โอโลเกนฺโต ติฏฺฐติ, ๕- ยาว น เอโก ปลายติ, ๕- ยทา ปน
เอโก ปลายติ, อถ นํ ปลายนฺตํ สพฺโพ โคคโณ ภิยฺโย อชฺโฌตฺตรติ, เอวํ
ทุมฺเมโธ ขมนฺตํ ภิยฺโย อชฺโฌตฺถรตีติ อตฺโถ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม., อิ. จ    สี., อิ. รุนฺธนฺติ, รุชฺฌนฺติ    ม. ฐเปสฺสามีติอาทีนิ
@ ฉ.ม. โคยุทฺเธ, อิ.โยธา ยุทฺเธ   ๕-๕ ฉ.ม. อิเม ปาฐา น ทิสฺสนฺติ
     สทตฺถปรมาติ สกตฺถปรมา. ขนฺตฺยา ภิยฺโย น วิชฺชตีติ เตสุ สกอตฺถปรเมสุ
อตฺเถสุ ขนฺติโต อุตฺตริตโร อญฺโญ อตฺโถ น วิชฺชติ. ตมาหุ ปรมํ
ขนฺตินฺติ โย พลวา ติติกฺขติ, ตสฺส ตํ ขนฺตึ ปรมํ อาหุ. พาลพลํ นาม
อญาณพลํ. ตํ ยสฺส พลํ, อพลเมว ตํ พลนฺติ อาหุ กเถนฺติ ทีเปนฺติ. ๑-
ธมฺมคุตฺตสฺสาติ ธมฺเมน รกฺขิตสฺส, ธมฺมํ วา รกฺขนฺตสฺส. ปฏิวตฺตาติ ปฏิปฺผริตฺวา
วตฺตา, ปฏิปฺผริตฺวา วา ยํ วา ตํ วาติ ๒- วเทยฺยาปิ, ธมฺมฏฺฐํ ปน จาเลตุํ
สมตฺโถ นาม นตฺถิ. ตสฺเสว เตน ปาปิโยติ เตน โกเธน ตสฺเสว ปุคฺคลสฺส
ปาปํ โหติ, ๓- กตรสฺสาติ? ๔- โย กุทฺธํ ปฏิกุชฺฌติ. ติกิจฺฉนฺตานนฺติ เอกวจเน
พหุวจนํ, ติกิจฺฉนฺตนฺติ อตฺโถ. ชนา มญฺญนฺตีติ เอวรูปํ อตฺตโน จ ปรสฺส
จาติ อุภินฺนํ อตฺถํ ติกิจฺฉนฺตํ นิปฺผาเทนฺตํ ปุคฺคลํ "อนฺธพาโล อยนฺ"ติ
อนฺธพาลปุถุชฺชนาเยว เอวํ มญฺญนฺติ. ธมฺมสฺส อโกวิทาติ จตุสจฺจธมฺเม อจฺเฉกา.
อิธาติ อิมสฺมึ สาสเน. โขติ นิปาตมตฺตํ. จตุตฺถํ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้า ๓๒๕-๓๒๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=8388&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=8388&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=867              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=7113              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=6333              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=6333              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]