ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลีอักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

                         ๒. อรตีสุตฺตวณฺณนา
       [๒๑๐] ทุติเย นิกฺขมตีติ วิหารา นิกฺขมติ. อปรชฺชุ วา กาเลติ
ทุติยทิวเส วา ภิกฺขาจารกาเล วา. ๓- วิหารครุโก กิเรส เถโร. อรติญฺจ รติญฺจาติ
สาสเน อรตึ กามคุเณสุ จ รตึ. สพฺพโส เคหสิตญฺจ วิตกฺกนฺติ ปญฺจกามคุเณ
เคหนิสฺสิตํ ปาปวิตกฺกํ จ สพฺพากาเรน ปหาย. วนถนฺติ กิเลสมหาวนํ. กุหิญฺจีติ
กิสฺมิญฺจิ อารมฺมเณ. นิพฺพนโถติ นิกฺกิเลสวโน. อนโตติ ๔- ตณฺหารติรหิโต.
       ปฐวิญฺจ เวหาสนฺติ ปฐวิฏฺฐกญฺจ ๕- อิตฺถีปุริสวตฺถาลงฺการาทิวณฺณํ,
เวหาสฏฺฐกญฺจ จนฺทิมสุริโยภาสาทิ. ๖- รูปคตนฺติ รูปเมว. ชคโตคธนฺติ  ชคติยา
โอคธํ, อนฺโตปฐวิยํ นาคภวนํ คตนฺติ อตฺโถ. ปริชียตีติ ปริชีรติ. สพฺพมนิจฺจนฺติ
สพฺพนฺตํ อนิจฺจํ. อยํ เถรสฺส มหาวิปสฺสนาติ วทนฺติ. เอวํ สเมจฺจาติ ๗- เอวํ
สมาคนฺตฺวา. จรนฺติ มุตตฺตาติ วิญฺญาตตฺตภาวา วิหรนฺติ.
        อุปธีสูติ   ขนฺธกิเลสาภิสงฺขาเรสุ. คธิตาติ คิทฺธา. ทิฏฺฐสุเตติ จกฺขุนา
ทิฏฺเฐ รูเป, โสเตน สุเต สทฺเท. ปฏิเฆ จ มุเต จาติ เอตฺถ ปฏิฆปเทน
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปหริตฺวา   สี., ม., อิ. นิพฺพานาธิคเม   ฉ.ม. วา- สทฺโท น ทิสสติ
@ ฉ.ม. อรโตติ, อิ. อรโณ...        ฉ.ม. ปถวิฏฺฐิตญฺจ, อิ. ปฐวิปติฏฺฐิตญฺจ
@ ฉ.ม. จนฺทสูริโยภาสาทิ, อิ. จนฺทสุริโยภาสาทิ      ฉ.ม. เอวํ สมจฺจาติ
คนฺธรสา คหิตา, มุตปเทน โผฏฺฐพฺพารมฺมณํ. โย เอตฺถ น ลิมฺปตีติ โย
เอเตสุ ปญฺจกามคุเณสุ ตณฺหาทิฏฺฐิเลเปหิ ๑- น ลิมฺปติ.
       อถ สฏฺฐิสิตา ๒- สวิตกฺกา, ปุถู ชนตาย อธมฺมา นิวิฏฺฐาติ อถ
ฉอารมฺมณนิสฺสิตา ปุถู อธมฺมวิตกฺกา ชนตาย นิวิฏฺฐาติ อตฺโถ. น จ
วคฺคคตสฺส กุหิญฺจีติ เตสํ วเสน น กตฺถจิ กิเลสวคฺคโต ภเวยฺย. โน ปน
ทุฏฺฐุลฺลภาณีติ ทุฏฺฐุลฺลํ วาจํ ภาณีปิ ๓- น สิยา. ส ภิกฺขูติ โส เอวํ จิตฺโต ๔-
ภิกฺขุ นาม โหติ.
        ทพฺโพติ ทพฺพชาติโก ปณฺฑิโต. จิรรตฺตสมาหิโตติ ทีฆรตฺตํ สมาหิตจิตฺโต.
นิปโกติ เนปกฺเกน สมนฺนาคโต ปริณตปญฺโญ. อปิหาลูติ นิตฺตโณฺห.
สนฺตํ ปทนฺติ นิพฺพานํ. อชฺฌคมา มุนีติ อธิคโต มุนิ. ปฏิจฺจ ปรินิพฺพุโต
กงฺขติ กาลนฺติ นิพฺพานํ ปฏิจฺจ กิเลสปรินิพฺพาเนน ปรินิพฺพุโต ปรินิพฺพานกาลํ
อาคเมติ. ทุติยํ.


             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้า ๒๕๖-๒๕๗. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=6633&modeTY=2              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=6633&modeTY=2              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=730              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=6022              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=5339              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=5339              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]