บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
๓. โทณปากสุตฺตวณฺณนา [๑๒๔] ตติเย ๔- โทณปากสุทนฺติ โทณปากํ สุทํ. ๔- โทณสฺส ตณฺฑุลานํ ปกฺกภตฺตํ ตทุปิยญฺจ สูปพฺยญฺชนํ ภุญฺชตีติ อตฺโถ. ภุตฺตาวีติ ปุพฺเพ ภตฺตสมฺมทํ วิโนเทตฺวา มุหุตฺตํ วิสฺสเมตฺวา พุทฺธุปฏฺานํ คจฺฉติ, ตํทิวสมฺปน ภุญฺชนฺโตว ทสพลํ สริตฺวา หตฺเถ โธวิตฺวาว อคมาสิ. มหสฺสาสีติ ตสฺส คจฺฉโต พลวา ภตฺตปริฬาโห อุทปาทิ, ตสฺมา มหนฺเตหิ อสฺสาเสหิ อสฺสสติ, คตฺตโตปิสฺส เสทพินฺทูนิ มุญฺจนฺติ, ๕- ตเมนํ อุโภสุ ปสฺเสสุ ตฺวา ยมกตาลวณฺเฏหิ พีชนฺติ, พุทฺธคารเวน ปน นิปชฺชิตุํ น อุสฺสหตีติ อิทํ สนฺธาย "มหสฺสาสี"ติ วุตฺตํ. อิมํ คาถํ อภาสีติ ราชา โภชเน อมตฺตญฺุตาย กิลมติ, ผาสุวิหารํ อิทานิสฺส กริสฺสามีติ จินฺเตตฺวา อภาสิ. มนุชสฺสาติ สตฺตสฺส. กหาปณสตนฺติ ปาตราเส ปณฺณาสํ สายมาเส ปณฺณาสนฺติ เอวํ กหาปณสตํ. ปริยาปุณิตฺวาติ รญฺา สทฺธึ โถกํ คนฺตฺวา "อิมํ มงฺคลอสึ กสฺส ทมฺมิ มหาราชา"ติ. อสุกสฺส นามาติ วุตฺเต ๖- โส ตํ อสึ ทตฺวา ๗- นิวตฺติตฺวา ๘- ทสพลสฺส สนฺติกํ อาคมฺม วนฺทิตฺวา ิตโกว "คาถํ วทถ โภ โคตมา"ติ วตฺวา ภควตา วุตฺตํ ปริยาปุณิตฺวาติ อตฺโถ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม., อิ. รสฺมิโย ๒ ฉ.ม., อิ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ ๓ ฉ.ม., อิ. อหมฺปิ เต @๔-๔ ฉ.ม. โทณปากกุรนฺติ โทณปากํ กุรํ ๕ ฉ.ม. มุจฺจนฺติ ๖ ฉ.ม., อิ. นาม เทหีติ @๗ สี., อิ. อญฺสฺส ทตฺวา ๘ ฉ.ม., อิ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๔๖.
ภตฺตาภิหาเร สุทํ ภาสตีติ กถํ ภาสติ? ภควตา อนุสิฏฺินิยาเมน. ภควา หิ นํ เอวํ อนุสาสิ "มาณว อิมํ ปตฺตํ ปน โธว ปตฺตฏฺาเน ๑- มา อวจ, รญฺโ ภุชนฏฺาเน ตฺวา ปมปิณฑาทีสุ จ ๒- อวตฺวา อวสานปิณฺเฑ คหิเต วเทยฺยาสิ, ราชา สุตฺวาว ภตฺตปิณฺฑํ ฉฑฺเฑสฺสติ, อถ รญฺโ หตฺเถสุ โธเตสุ จาฏึ ๓- อปเนตฺวา สิตฺถานิ คเณตฺวา ตทูปิกํ พยญฺชนํ ตฺวา ปุนทิวเส ตาวตฺตเก ตณฺฑุเล หาเรยฺยาสิ, ปาตราเส ๔- วตฺวา สายมาเส มา วเทยฺยาสี"ติ. โส สาธูติ ปฏิสุณิตฺวา ตํทิวสํ รญฺโ ปาตราสํ ภุตฺวา คตตฺตา สายมาเส ภควตา ๕- อนุสิฏฺินิยาเมน คาถํ อภาสิ. ราชา ทสพลสฺส วจนํ สริตฺวา ภตฺตปิณฺฑํ จาฏิยํเยว ๖- ฉฑฺเฑสิ. รญฺโ หตฺเถสุ โธเตสุ จาฏึ ๓- อปเนตฺวา สิตฺถานิ คเณตฺวา ๗- ปุนทิวเสว ตตฺตเก ตณฺฑุเล หรึสุ. นาฬิโกทนปรมตาย สณฺาสีติ โส กิร มาณโว ทิวเส ทิวเส ตถาคตสฺส สนฺติกํ คจฺฉติ, ทสพลสฺส วิสฺสาสิโก อโหสิ. อถ นํ เอกทิวสํ ปุจฺฉิ "ราชา กิตฺตกํ ภุญฺชตี"ติ. โส "นาฬิโกทนนฺ"ติ อาห. วฏฺฏิสฺสติ เอตฺตาวตา ปุริสภาโค เอส, อิโต ปฏฺาย คาถํ มา วทีติ. อิติ ราชา ตตฺเถว สณฺาติ. ๘- ทิฏฺธมฺมิเกน เจว อตฺเถน สมฺปรายิเกน จาติ เอตฺถ สลฺลิขิตสรีรตา ทิฏฺธมฺมิกตฺโถ นาม, สีลํ สมฺปรายิกตฺโถ. โภชเน มตฺตญฺุตา หิ สีลงฺคนฺนาม โหตีติ. ตติยํ.อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้า ๑๔๕-๑๔๖. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=3790&modeTY=1&pagebreak=1 The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=3790&modeTY=1&pagebreak=1 อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=364 เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=2631 พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=2276 The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=2276 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15
|
บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]