ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลีอักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

                       ๓. สปฺปุริสธมฺมสุตฺตวณฺณนา
    [๑๐๕] เอวมฺเม สุตนฺติ สปฺปุริสธมฺมสุตฺตํ. ตตฺถ สปฺปุริสธมฺมนฺติ
สปฺปุริสานํ ธมฺมํ. อสปฺปุริสธมฺมนฺติ ปาปปุริสานํ ธมฺมํ. เอวํ มาติกํ ฐเปตฺวาปิ
ปุน ยถา นาม มคฺคกุสโล ปุริโส วามํ มุญฺจิตฺวา ทกฺขิณํ คณฺหาติ. ปฐมํ
@เชิงอรรถ:  ก. จณฺฑีมุขติสฺสราชกาเล            ฉ. พทรสาฬวํ มทฺทมาโน นิสีทิ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๖๘.

มุญฺจิตพฺพํ กเถติ, เอวํ ปหาตพฺพํ ธมฺมํ ปฐมํ เทเสนฺโต กตโม จ ภิกฺขเว อสปฺปุริสธมฺโมติอาทิมาห. ตตฺถ อุจฺจากุลาติ ขตฺติยกุลา วา พฺราหฺมณกุลา วา. เอตเทว หิ กุลทฺวยํ "อุจฺจากุลนฺ"ติ วุจฺจติ. โส ตตฺถ ปุชฺโชติ โส ภิกฺขุ เตสุ ภิกฺขูสุ ปูชารโห. อนฺตรํ กริตฺวาติ อพฺภนฺตรํ กตฺวา. มหากุลาติ ขตฺติยกุลา วา พฺราหฺมณกุลา วา เวสฺสกุลา วา. อิทเมว หิ กุลตฺตยํ "มหากุลนฺ"ติ วุจฺจติ. มหาโภคกุลาติ มหนฺเตหิ โภเคหิ สมนฺนาคตกุลา. อุฬารโภคกุลาติ อุฬาเรหิ ปณีเตหิ โภเคหิ สมฺปนฺนกุลา. อิมสฺมึ ปททฺวเย จตฺตาริปิ กุลานิ ลพฺภนฺติ. ยตฺถ กตฺถจิ กุเล ชาโต หิ ปุญฺญผเลหิ มหาโภโคปิ อุฬารโภโคปิ โหติเยว. [๑๐๖] ยสสฺสีติ ปริวารสมฺปนฺโน. อปฺปญฺญาตาติ รตฺตึ ขิตฺตสรา วิย สํฆมชฺฌาทีสุ น ปญฺญายนฺติ. อปฺเปสกฺขาติ อปฺปปริวารา. [๑๐๗] อารญฺญิโกติ สมาทินฺนอารญฺญิกธุตงฺโค. เสสธุตงฺเคสุปิ เอเสว นโย. อิมสฺมึ จ สุตฺเต ปาฬิยํ นเวว ธุตงฺคานิ อาคตานิ, วิตฺถาเรน ปเนตานิ เตรส โหนฺติ. เตสุ ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ สพฺพํ สพฺพากาเรน วิสุทฺธิมคฺเค ธุตงฺคนิทฺเทเส วุตฺตเมว. [๑๐๘] อตมฺมยตาติ ตมฺมยตา วุจฺจติ ตณฺหา, นิตฺตณฺหาติ ๑- อตฺโถ. อตมฺมยตญฺเญว อนฺตรํ กริตฺวาติ นิตฺตณฺหตํเยว การณํ กตฺวา อพฺภนฺตรํ วา กตฺวา, จิตฺเต อุปฺปาเทตฺวาติ อตฺโถ. นิโรธวาเร ยสฺมา อนาคามิขีณาสวา ตํ สมาปตฺตึ สมาปชฺชนฺติ, ปุถุชฺชนสฺส สา นตฺถิ, ตสฺมา อสปฺปุริสวาโร ปริหีโน. น กิญฺจิ มญฺญตีติ กญฺจิ ปุคฺคลํ ตีหิ มญฺญนาหิ น มญฺญติ. น กุหิญฺจิ มญฺญตีติ กิสฺมิญฺจิ โอกาเส น มญฺญติ. น เกนจิ มญฺญตีติ เกนจิ วตฺถุนาปิ ตํ ปุคฺคลํ น มญฺญติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย สปฺปุริสธมฺมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา ------------ @เชิงอรรถ: สี., ก. นิตฺตณฺหตาติ

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้า ๖๗-๖๘. http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=10&A=1719&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=10&A=1719&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=178              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=14&A=2670              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=14&A=2650              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=14&A=2650              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_14

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]