ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
 
อ่านอรรถกถา 37 / 1อ่านอรรถกถา 37 / 1428อรรถกถา เล่มที่ 37 ข้อ 1430อ่านอรรถกถา 37 / 1432อ่านอรรถกถา 37 / 1898
อรรถกถา กถาวัตถุปกรณ์
วรรคที่ ๑๐ อวิญญัตติ ทุสสีลยันติกถา

               อรรถกถาอวิญญัตติ ทุสลีลยันติกถา               
               ว่าด้วยอวิญญัตติเป็นความทุศีล               
               บัดนี้ ชื่อว่าเรื่องอวิญญัตติ คือการไม่แสดงกายวาจาให้รู้ ว่าเป็นความทุศีล.
               ในเรื่องนั้น ชนเหล่าใดมีความเห็นดุจลัทธิของนิกายมหาสังฆิกะทั้งหลายว่า อวิญญัตติเป็นการทุศีล เพราะหมายเอาการสั่งสมสิ่งที่มิใช่บุญอันไม่ประกอบด้วยจิต และหมายเอาความสมบูรณ์ขององค์ข้อบังคับในปาณาติบาตเป็นต้น ดังนี้.
               คำถามของสกวาทีหมายชนเหล่านั้น คำตอบรับรองเป็นของปรวาที.
               ลำดับนั้น สกวาทีจึงกล่าวคำว่า เป็นปาณาติบาต เป็นต้น เพื่อท้วงด้วยคำว่า ถ้าว่าอวิญญัตตินั้นพึงเป็นการทุศีลอย่างใดอย่างหนึ่งในปาณาติบาตเป็นต้นไซร้ ดังนี้.
               คำว่า บุคคลสมาทานบาปกรรม อธิบายว่า ทำสมาทานบาปอย่างนี้ว่า เราจักฆ่าบุคคลชื่อโน้น เราจักขโมยภัณฑะโน้น เป็นต้น. ถูกสกวาทีถามว่า บุญและบาปทั้ง ๒ อย่างเจริญหรือ ปรวาทีตอบปฏิเสธ เพราะหมายเอาความไม่เกิดขึ้นแห่งบาปในขณะให้ทาน. ถูกถามครั้งที่ ๒ ก็ตอบรับรองหมายเอาการสั่งสมบาปที่ไม่ประกอบกับจิต.
               คำที่เหลือในที่นี้ พึงทราบโดยนัยที่กล่าวไว้ในเรื่องบุญสำเร็จแต่การบริโภคนั่นแหละ.
               แม้การตั้งลัทธิของปรวาทีนั้น ย่อมสำเร็จในส่วนเบื้องต้น คือในการสมาทานบาป แต่ไม่ใช่ความเป็นผู้ทุศีลเพราะอวิญญัตติ ดังนี้แล.
               อรรถกถาอวิญญัตติทุสสีลยันติกถา จบ.               

               รวมกถาที่มีในวรรคนี้คือ
                         ๑. นิโรธกถา
                         ๒. รูปัง มัคโคติกถา
                         ๓. ปัญจวิญญาณสมังคิสสมัคคภาวนากถา
                         ๔. ปัญจวิญญาณากุสลาปีติกถา
                         ๕. ปัญจวิญญาณาสาโภคาติกถา
                         ๖. ทวีหิสีเลหิสมันนาคิตติกถา
                         ๗. สีลัง อเจตสิกกันติกถา
                         ๘. สีลัง นจิตตานุปริวัตติกถา
                         ๙. สมาทานเหตุกถา
                         ๑๐. วิญญัตติสีลันติกถา
                         ๑๑. อวิญญัตติทุสสีลยันติกถา.

               วรรคที่ ๑๐ จบ.               
               ทุติยปัณณาสก์ จบ.               
               -----------------------------------------------------               

.. อรรถกถา กถาวัตถุปกรณ์ วรรคที่ ๑๐ อวิญญัตติ ทุสสีลยันติกถา จบ.
อ่านอรรถกถา 37 / 1อ่านอรรถกถา 37 / 1428อรรถกถา เล่มที่ 37 ข้อ 1430อ่านอรรถกถา 37 / 1432อ่านอรรถกถา 37 / 1898
อ่านเนื้อความในพระไตรปิฎก
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=37&A=14369&Z=14439
อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=55&A=5743
The Pali Atthakatha in Roman
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=55&A=5743
- -- ---- ----------------------------------------------------------------------------
ดาวน์โหลด โปรแกรมพระไตรปิฎก
บันทึก  ๘  เมษายน  พ.ศ.  ๒๕๕๗
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :