|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
พระเถระแม้นี้ได้บำเพ็ญบุญสมภารไว้ในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ สั่งสมบุญทั้งหลายอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานในภพนั้นๆ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิขี บังเกิดในเรือนมีตระกูลแห่งหนึ่ง บรรลุนิติภาวะแล้ว สมบูรณ์ด้วยทรัพย์สมบัติเป็นอันมาก เลื่อมใสในพระศาสดา แสดงอาการที่น่าเลื่อมใส เก็บดอกอังกาบมีสี ด้วยบุพกรรมนั้น ท่านบังเกิดในเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้อันเขาบูชาแล้วในที่ทุกสถาน เป็นผู้มีวรรณะงามดังทองคำ. ครั้นต่อมา ในพุท ท่านบรรลุพระอรหัตผลแล้วระลึกถึงบุพกรรมของตนแล้ว เกิดโสมนัส เมื่อจะประกาศ บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า สีหํ ความว่า เพราะครอบงำ เชื่อมความว่า มีรูปน่าชมเชยคือมีอัตภาพน่าชมเชยยิ่ง ข้าพเจ้าได้บูชาพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ผู้น่าชมเชยอย่างยิ่ง ผู้ประทับนั่งดุจ เกิดเป็นอย่างไร? เชื่อมความว่า ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิขี ผู้ไม่มีกิเลสเครื่อง บทว่า มารณานคฺคํ ความว่า เป็นผู้เลิศในการยังกิเลสทั้งปวงให้ตาย ให้เหือดแห้งและกำจัดเสีย. อธิบายว่า บรรดาพระปัจเจกพุทธเจ้าและพุทธสาวกทั้งหลายผู้ฆ่ากิเลสทั้งหลายให้ตายแม้มีอยู่ พระ เชื่อมความว่า ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นผู้อันภิกษุสงฆ์แวดล้อมแล้ว คือผู้อัน บทว่า จงฺโกฏเก ฐเปตฺวาน ความว่า เราได้โปรยดอกอังกาบอันสูงสุดบรรจุในขวดให้เต็ม บูชาพระพุทธ จบอรรถกถาสกจิตตนิยวรรคที่ ๗ ----------------------------------------------------- รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. สกจิตตนิยเถราปทาน ๒. อาโปปุผผิยเถราปทาน ๓. ปัจจาคมนิยเถราปทาน ๔. ปรัปปสาทกเถราปทาน ๕. ภิสทายกเถราปทาน ๖. สุจินติตเถราปทาน ๗. วัตถทายกเถราปทาน ๘. อัมพทายกเถราปทาน ๙. สุมนเถราปทาน ๑๐. ปุปผจังโกฏิยเถราปทาน คาถาอันแสดงอรรถที่ท่านกล่าวแล้วนับได้ ๗๑ คาถา ฉะนี้แล. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๗. สกจิตตนิยวรรค ๑๐. ปุปผจังโกฏิยเถราปทาน (๗๐) จบ. |