|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
พระเถระแม้นี้ได้บำเพ็ญบุญสมภารไว้ในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ สั่งสมบุญทั้งหลายอันเป็นอุปนิสัยแก่พระนิพพานในภพนั้นๆ ในกาลแห่งพระพุทธเจ้าพระนามว่าอัตถทัสสี เกิดในตระกูลแห่งพราหมณ์ ณ หิมวันตประเทศ ฆ่าเนื้อและสุกรเป็นต้นเคี้ยวกินอยู่. ในกาลนั้น พระโลกนาถเจ้าทรงสงเคราะห์สัตว์โลกและมีพระทัยเอ็นดูสัตว์จึงเสด็จไปสู่หิมวันต์. ในกาลนั้น นายพรานนั้นเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้า มีจิตเลื่อมใส ได้ให้เนื้อล่ำอันอร่อย ที่เขานำมาเพื่อประโยชน์ให้พระ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับแล้ว เพื่อความอนุเคราะห์แก่เธอ. พระ ด้วยบุญกรรมนั้นนั่นเอง ท่านจุติจากอัตภาพนั้นด้วยความโสมนัสนั่นแล ท่องเที่ยวไปในสุคติ เสวยสมบัติใน ในพุทธุปบาทกาลนี้ บังเกิดในเรือนมีตระกูลเลื่อมใสในพระศาสดา บวชแล้วไม่นานนักก็ได้เป็นพระอรหันต์. ท่านถึงความแตกฉานในปฏิสัมภิทา ๔ และอภิญญา ๖ ระลึกถึงบุพกรรมของตน เกิดโสมนัส เมื่อจะประกาศ ชื่อว่าคิริ เพราะอรรถว่าเปล่งคือกระทำเสียง. คิรินั้นคืออะไร? คือภูเขาอันล้วนแล้วแต่สิลาและฝุ่น. ทางที่บุคคลดำเนินไปด้วยยากคือลำบาก ชื่อว่าทุคคะ. ทางที่ไปยากลำบาก ชื่อว่าคิริ บทว่า อภิชาโตวา เกสรี ความว่า เราเกิดคือบังเกิดโดยพิเศษยิ่ง เที่ยวไปในทางที่ผู้ บทว่า ศิริทุคฺคํ ปวิสึ อหํ ความว่า ในกาลนั้น เราเกิดปีติโสมนัส เพราะการถวายเบื้องต้นแล้ว ได้เข้าไประหว่างภูเขา. คำที่เหลือมีอรรถง่ายทั้งนั้นแล. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๗. สกจิตตนิยวรรค ๖. สุจินติตเถราปทาน (๖๖) จบ. |