บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
พระเถระแม้นี้ได้บำเพ็ญบุญญาธิการทั้งหลายในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ สั่งสมบุญทั้งหลายอันเป็นอุปนิสัยในภพนั้นๆ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ บังเกิดในตระกูลหนึ่งอันสมบูรณ์ด้วยสมบัติ ให้สร้างต้นกัลปพฤกษ์อันสำเร็จด้วยทอง วิจิตรด้วยรัตนะ ๗ วางบูชาไว้ตรงหน้าพระเจดีย์ของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ. ท่านบำเพ็ญบุญเห็นปานนี้ ดำรงอยู่ตลอดอายุ จุติจากอัตภาพนั้นแล้วท่องเที่ยวไปในสุคตินั่นแล. ในพุทธุปบาทกาลนี้ บังเกิดในเรือนมีตระกูลตามลำดับ บรรลุนิติภาวะแล้ว ดำรงการครองเรือน เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ฟังธรรมได้ศรัทธา อาราธนาพระศาสดา บวชแล้ว ไม่นานนักก็บรรลุพระอรหัต โดยนามแห่งกุศลที่ท่านเคยบำเพ็ญมาก่อน ท่านจึงปรากฏนามว่า กัปป ท่านบรรลุพระอรหัตผลแล้วอย่างนี้ ระลึกถึงบุพกรรมของตน เมื่อจะประกาศ บทว่า ถูปเสฏฺฐสฺส สมฺมุขา ความว่า ซึ่งผ้าอันวิจิตรในที่เฉพาะหน้าพระสถูป อธิบายว่า เราได้ประดิษฐานต้นกัลปพฤกษ์ห้อยย้อยลงอยู่. คำที่เหลือรู้ได้ง่ายทั้งนั้นแล. จบอรรถกถาวรรคที่ ๔ ----------------------------------------------------- รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. กุณฑธานเถราปทาน ๒. สาคตเถราปทาน ๓. มหากัจจายนเถราปทาน ๔. กาฬุทายีเถราปทาน ๕. โมฆราชเถราปทาน ๖. อธิมุตตกเถราปทาน ๗. ลสุณทายกเถราปทาน ๘. อายาตทายกเถราปทาน ๙. ธรรมจักกิกเถราปทาน ๑๐. กัปปรุกขิยเถราปทาน และมีคาถา ๑๑๒ คาถา. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๔. กุณฑธานวรรค ๑๐. กัปปรุกขิยเถราปทาน (๔๐) จบ. |