บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
____________________________ ๑- บาลีว่า นามาสิ. พระเถระแม้นี้ก็ได้เคยบำเพ็ญกุศลมาแล้วในพระพุทธ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่าผุสสะ ท่านได้เกิดในเรือน ครั้นพออุบาสกนั้นเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ก็มี ด้วยบุญอันนั้นจึงได้ไปเกิดในเทวโลก ได้เสวยทิพยสุขแล้ว และได้บังเกิดในหมู่มนุษย์ ทุกๆ ภพที่เขาเกิดแล้วก็ได้เสวยแต่ความสุขเพียบพร้อมไปด้วยอาหารมีรสอร่อยเช่นเนยใส น้ำมัน น้ำผึ้งและน้ำอ้อยเป็นต้น. ในพุทธุปบาทกาลนี้ เขาได้เกิดในตระกูลแห่งหนึ่งในกรุงสาวัตถี เจริญวัยแล้ว มีศรัทธาถึงพร้อมด้วยปัญญา ฟังพระธรรมเทศนาของพระศาสดาแล้ว มีใจเลื่อมใส บวชแล้วเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยข้อวัตรปฏิบัติ ไม่นานนักก็ได้เป็นพระอรหันต์. เมื่อระลึกถึงบุพกรรมของตนได้ เกิดความโสมนัสใจ เมื่อจะประกาศถึงเรื่องราวที่ตนเคยได้ประพฤติมาแล้วในกาลก่อน จึงกล่าวคำเริ่มต้นว่า ผุสฺโส นามาถ ภควา ดังนี้. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ผุสฺโส ความว่า ผุสสะ เป็นพระนามที่พระมารดาและพระบิดาทรงตั้งให้ เพราะพระ อีกอย่างหนึ่ง ชื่อว่าผุสสะ เพราะพระ อีกอย่างหนึ่ง ชื่อว่าผุสสะ เพราะพระ ชื่อว่าภควา เพราะพระ บทว่า อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห เพราะพระ เชื่อมความว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่าผุสสะ ผู้แกล้วกล้า ทรงยังมหาชนให้ดับ เสด็จดำเนินไปในถนนในครั้งนั้นแล. คำที่เหลือมีเนื้อความปรากฏชัดแล้วทีเดียว. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๑๗. สุปาริจริยวรรค ๖. สัปปิทายกเถราปทาน (๑๖๖) จบ. |