|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
๑- บาลีเป็น ญาณสัญญกเถราปทาน. อปทานของท่านพระญาณสัญญิกเถระมีคำเริ่มต้นว่า ปพฺพเต หิมวนฺตมฺหิ ดังนี้. แม้พระเถระแม้นี้ก็ได้เคยบำเพ็ญกุศลมาแล้วในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ทุกๆ ภพที่เกิดแล้วจะสั่งสมแต่บุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานเป็นประจำเสมอ. ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่าวิปัสสี ท่านได้เกิดในเรือนอันมีตระกูล พอเจริญวัยแล้ว ละเพศฆราวาสออกบวชเป็นดาบส สร้างบรรณศาลาอยู่ระหว่างภูเขาไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ ทำอภิญญา ๕ และสมาบัติ ๘ ให้บังเกิดขึ้น วันหนึ่งมองเห็นกองทรายอันบริสุทธิ์ขาวสะอาด จึงนึกชมเชยพระพุทธเจ้าว่า พระ ด้วยบุญอันนั้น ดาบสนั้นได้ท่องเที่ยวไปในเทวโลกและมนุษยโลก ได้เสวย ในพุทธุปบาทกาลนี้ เขาได้มาเกิดในเรือนอันมีตระกูลแห่งหนึ่ง บรรลุ บทว่า ปุลินํ โสภณํ ทิสฺวา มีวิเคราะห์ว่า ปุลินะ เพราะเป็นไปอยู่โดยอาการอย่างทราย คือโดยอาการที่บริสุทธิ์สะอาดคล้ายๆ กับว่ามีคนทำให้บริบูรณ์แล้วฉะนั้น. อธิบายว่า เราได้เห็นกองทรายอันงดงามแล้วได้อนุสรณ์ถึงพระ คำที่เหลือมีเนื้อความพอจะรู้ได้ง่ายแล้วทีเดียว. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๑๓. เสเรยยกวรรค ๘. ญาณสัญญกเถราปทาน (๑๒๘) จบ. |