|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
แม้พระเถรีชื่อเมตติกาองค์นี้ก็สร้างสมบุญบารมีไว้ใน ในพุทธุปปาทกาลนี้เกิดในตระกูลพราหมณ์มหาศาล เรื่องที่เหลือเหมือนเรื่องติดๆ กันที่กล่าวแล้ว แต่พระเถรีนี้ขึ้นยอดภูเขาที่คล้ายกัน ทำ เพราะเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวไว้ในอปทานว่า๑- ข้าพเจ้าได้สร้างพระสถูปของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะ ได้ถวายสายรัดเอวเพื่อนวกรรมของพระศาสดา และเมื่อพระมหาสถูปสำเร็จแล้ว ข้าพ ในกัปที่ ๙๔ แต่ภัทรกัปนี้ ข้าพเจ้าได้ถวายสายรัดเอวในคราวนั้น ข้าพเจ้าไม่รู้จักทุคติ นี้เป็นผลแห่งการสร้างพระสถูป. ข้าพเจ้าเผากิเลสแล้ว ฯลฯ ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติคำสอนของพระ ____________________________ ๑- ขุ. อ. เล่ม ๓๓/ข้อ ๑๔๒ เมขลทายิกาเถรีอปทาน ครั้นบรรลุพระอรหัตแล้ว พิจารณาการปฏิบัติของตน ได้ ข้าพเจ้ามีทุกข์ ทุพพลภาพ ผ่านความเป็นสาวไปแล้ว ต้องถือไม้เท้าไปไหนๆ ก็จริง ถึงอย่างนั้นก็ยัง ขึ้นภูเขาได้ ข้าพเจ้าวางผ้าสังฆาฏิและคว่ำบาตรนั่งบนภูเขา ครั้งนั้นจิต ของข้าพเจ้าหลุดพ้นแล้ว ข้าพเจ้าบรรลุวิชชาสามตามลำดับ ได้ปฏิบัติคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ทุกฺขิตา ความว่า มีทุกข์ คือถึงความทุกข์ที่เกิด เพราะมีโรคมาก. บทว่า ทุพฺพลา ความว่า เพราะถึงความทุกข์นั่นแหละด้วย เพราะแก่หง่อมด้วย เพราะหมดกำลังด้วย ด้วยเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า คตโยพฺพนา ความว่า ถึงวัยกลางคนแล้ว. บทว่า อถ จิตฺตํ วิมุจฺจิ เม ความว่า ข้าพเจ้าเป็นผู้นั่งอยู่บนศิลา คือบนแผ่นหิน ครั้งนั้นคือในลำดับนั้น จิตของข้าพเจ้าหลุดพ้นแล้วจากอาสวะแม้ทั้งหมดตามลำดับมรรค เพราะประกอบโดยชอบทีเดียวด้วยความเป็นผู้มีความเพียรสม่ำเสมอ. คำที่เหลือมีนัยดังกล่าวแล้วนั่นแล. จบอรรถกถาเมตติกาเถรีคาถาที่ ๖ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย เถรีคาถา ทุกนิบาต ๖. เมตติกาเถรีคาถา จบ. |