|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
ปฐมสุณิสาวิมานนั้น เกิดขึ้นอย่างไร? สะใภ้ของครอบครัวผู้หนึ่ง ในเรือนหลังหนึ่ง ในกรุงสาวัตถี เห็นพระเถระขีณาสพเข้ามาบิณฑบาตยังเรือน ก็เกิดปีติโสมนัสว่า นี้บุญเขตอันยอดเยี่ยมมาปรากฏแก่เราแล้ว จึงแบ่งขนมส่วนหนึ่งซึ่งตนได้มาแล้ว น้อมเข้าไปถวายพระเถระด้วยอาการเอื้อเฟื้อ. พระเถระรับขนมนั้นอนุโมทนาแล้วก็ไป. ต่อมา สะใภ้ผู้นั้นก็ตายไปบังเกิดในภพดาวดึงส์. คำที่เหลือทั้งหมดก็เช่นเดียวกับที่กล่าวมาแล้วในหนหลังนั่นแล. ด้วยเหตุนั้น พระธรรมสังคาหกาจารย์จึงกล่าวว่า ท่านพระโมคคัลลานะถามว่า ดูก่อนเทวดา ท่านมีวรรณะงาม ส่องสว่างไปทุกทิศ ประหนึ่งดาวประกายพรึก เพราะบุญอะไร วรรณะของท่านจึงเป็นเช่นนี้ เพราะบุญอะไร ผลนี้จึงสำเร็จแก่ท่าน และโภคะทุกอย่างที่น่ารักจึงเกิดแก่ท่าน. ดูก่อนเทพีผู้มีอานุภาพมาก อาตมาขอถามท่าน ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ ท่านได้ทำบุญอะไร เพราะบุญอะไร ท่านจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของท่านจึงสว่างไสวไปทุกทิศ. เทวดาองค์นั้นดีใจ ถูกท่านพระโมคคัลลานะถามแล้ว ก็พยากรณ์ปัญหาของกรรมที่มีผลอย่างนี้ จึงกล่าวตอบว่า ครั้งเกิดเป็นมนุษย์อยู่ในหมู่มนุษย์ ดีฉันเป็น สะใภ้ในเรือนพ่อผัว. ดีฉันเห็นพระภิกษุผู้ปราศจาก กิเลสดุจธุลี ผ่องใสไม่หม่นหมองก็เลื่อมใส จึงได้ถวาย ขนมแก่ท่านด้วยมือตนเอง ครั้นถวายขนมครึ่งหนึ่ง แล้ว ก็บันเทิงอยู่ในสวนนันทนวัน. เพราะบุญนั้น วรรณะของดีฉันจึงเป็นเช่นนี้ เพราะบุญนั้น ผลนี้จึงสำเร็จแก่ดีฉัน และโภคะทุก อย่างที่น่ารักจึงเกิดแก่ดีฉัน. เพราะบุญนั้น ดีฉันจึง มีอานุภาพมากอย่างนี้ และวรรณะของดีฉันจึงสว่าง ไสวไปทุกทิศ. บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า สุณิสา ได้แก่ ภริยาของบุตร. จริงอยู่ บิดาของสามีแห่งหญิง เรียกกันว่าสัสสุระ พ่อผัว. ส่วนหญิง [ภริยาของบุตร] ของบิดาสามีนั้น เรียกกันว่าสุณิสา สะใภ้ เพราะเหตุนั้น เทวดาหมายถึงบิดาของสามีนั้น จึงกล่าวว่าได้เป็นสะใภ้ในเรือนของพ่อผัว. บทว่า ภาคฑฺฒภาคํ ความว่า ได้ถวายขนมครึ่งหนึ่งจากส่วนที่ตนได้มา. ด้วยบทว่า โมทามิ นนฺทเน วเน เทวดากล่าวเพราะพระเถระพบตนในสวนนันทนวัน. คำที่เหลือมีนัยที่กล่าวมาแล้วทั้งนั้นแล. จบอรรถกถาปฐมสุณิสาวิมาน ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ ปิฐวรรคที่ ๑ ๑๓. สุณิสาวิมานที่ ๑ จบ. |