|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า พลานิ ได้แก่ กำลังคือพระญาณ. บทว่า อาสวานํ ขยํ ปฏิชานาต ความว่า ย่อมปฏิภาณพระอรหัต. บทว่า อนิจฺจโต แปลว่า โดยอาการมีแล้วหามีไม่. บทว่า ยถาภูตํ แปลว่า ตามที่เป็นจริง. บทว่า สมฺมปฺปญฺญาย ได้แก่ ด้วยสัมมาวิปัสสนาและมรรคปัญญา. บทว่า องฺคารกาสูปมา ความว่า กามเหล่านี้ ท่านเปรียบด้วยหลุมถ่านเพลิง เพราะอรรถว่าทำให้เร่าร้อน. บทว่า วิเวกนินฺนํ ได้แก่ น้อมไปในพระนิพพาน ด้วยอำนาจผลสมาบัติ. บทว่า วิเวกฏฺฐํ ได้แก่ เว้นหรือห่างไกลจากกิเลสทั้งหลาย. บทว่า เนกฺขมฺมาภิรตํ ได้แก่ ยินดียิ่งในบรรพชา. บทว่า พยนฺตีภูตํ แปลว่า มีที่สุด (คือตัณหา) ไปปราศแล้ว คือแม้โดยเอกเทศก็ไม่ติดอยู่ ไม่ประกอบไว้ ไม่เกี่ยวข้อง. บทว่า อาสวฏฺฐานิเยหิ ได้แก่ จากธรรมอันเป็นเหตุแห่งอาสวะทั้งหลายด้วยอำนาจการประกอบไว้. อธิบายว่า จากกิเลสธรรมทั้งหลาย. อีกอย่างหนึ่ง บทว่า พยนฺตีภูตํ แปลว่า ปราศจากตัณหาอันชื่อตันตี (ตันตี เป็นชื่อของตัณหา เพราะเป็นสายดุจเส้นเชือกผูกโยงสัตว์ใช้ในวัฏฏสงสารฯ). อธิบายว่า ปราศจากตัณหา. บทว่า สพฺพโส อาสวฏฺฐานิเยหิ ธมฺเมหิ ความว่า จากธรรมอันเป็นไปในภูมิ ๓ ทั้งหมด. ในสูตรนี้ ท่านกล่าวถึงอริยมรรคทั้งที่เป็นโลกิยะและโลกุตตระ. จบอรรถกถาทุติยพลสูตรที่ ๘ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต ปัณณาสก์ คหปติวรรคที่ ๓ ๘. พลสูตรที่ ๒ จบ. |