| |
    
อรรถกถา สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค สฬายตนสังยุตต์ สัพพวรรคที่ ๓๒. ปหานสูตรที่ ๑ อรรถกถาปฐมปหานสูตรที่ ๒
ในปฐมปหานสูตรที่ ๒ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า สพฺพํ ปหาย แปลว่า ละซึ่งสิ่งทั้งปวง.
บทว่า จกฺขุสมฺผสฺสปจฺจยา อุปฺปชฺชติ เวทยิตํ ได้แก่ เวทนาที่สัมปยุตด้วยสัมปฏิจฉันนะ สันตีรณะ โวฏฐัพพนะและชวนะ
ที่เกิดขึ้นเพราะกระทำสหชาตธรรมที่มีจักษุสัมผัสเป็นมูลให้เป็นปัจจัย แต่ธรรมที่สัมปยุตด้วยจักษุวิญญาณไม่จำต้องกล่าวถึงเลย.
แม้ในธรรมที่มีเวทนาเป็นปัจจัยมีโสตทวารเป็นต้นเป็นอาทิ ก็นัยนี้เหมือนกัน.
ก็ในที่นี้ บทว่า มโน ได้แก่ ภวังคจิต. บทว่า ธมฺมา ได้แก่ อารมณ์.
บทว่า มโนวิญฺญาณํ ได้แก่ ชวนจิตที่เกิดพร้อมกับอาวัชชนจิต.
บทว่า มโนสมฺผสฺโส ได้แก่ ผัสสะที่เกิดพร้อมกับภวังคจิต.
บทว่า เวทยิตํ ได้แก่ เวทนาที่เกิดพร้อมกับชวนจิต.
แม้เวทนาที่เกิดพร้อมกับภวังคจิต ก็ย่อมเป็นไปพร้อมกับอาวัชชนจิตเหมือนกัน.
แต่ในที่นี้ เทศนาที่เป็นคำสอนต่อเนื่องกัน ชื่อว่า บัญญัตติ.
จบอรรถกถาปฐมปหานสูตรที่ ๒
-----------------------------------------------------
.. อรรถกถา สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค สฬายตนสังยุตต์ สัพพวรรคที่ ๓ ๒. ปหานสูตรที่ ๑ จบ.
อ่านเนื้อความในพระไตรปิฎก
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=18&A=309&Z=318
อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=111
The Pali Atthakatha in Roman
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=111
- -- ---- ----------------------------------------------------------------------------
ดาวน์โหลด โปรแกรมพระไตรปิฎก
บันทึก ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๙
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]
|
