|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า สุสมฺมุฏฺฐา ได้แก่ เป็นผู้หลงลืมแล้ว โดยความเป็นผู้ไม่แทงตลอดด้วยปัญญา. เหมือนอย่างว่า ชาวนาไถนา ๒ แปลงก็พึงใส่ข้าวมาก เมื่อหมายถึงข้าวที่ไม่ได้จากนาที่ตนไม่ได้หว่าน กล่าวว่า ข้าวของเราเป็นอันมากเสียหายแล้ว ย่อมกล่าวถึงข้าวที่ไม่ได้นั้นเองว่า เสียหายแล้วฉันใด แม้ในที่นี้ก็ฉันนั้น ชื่อว่าหลงลืมแล้ว เพราะความที่ตนแทงไม่ตลอด. อสมฺมุฏฺฐาติ ปญฺญาย ปฏิวิทฺธภาเวเนว อมุฏฺฐา ฯ บทว่า อสมฺมุฏฺฐา ได้แก่ ชื่อว่าไม่หลงลืมแล้ว เพราะความที่ตนแทงตลอดด้วยปัญญา. คำที่เหลือเช่นกับนัยก่อนดังนี้แล. จบอรรถกถาสุสัมมุฏฐสูตรที่ ๘ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวตาสังยุต นฬวรรคที่ ๑ สุสัมมุฏฐสูตรที่ ๘ จบ. |